De grote Engelse bouwmeester was feitelijk geen architect. Dat wil zeggen hij was er niet voor opgeleid, hij was autodidact, die zich liet inspireren door Vitruvius en Palladio en die op studiereis in Frankrijk o.a. Bernini ontmoette. Wren was een briljant wetenschapper, vooral in mathematica en sterrenkunde. En als zodanig lid van de Royal Society. Hij werd geboren in Wiltshire in 1632 en bezoekt het Wadham College in Oxford. Op 25 jarige leeftijd wordt hij hoogleraar astronomie in Londen, vier jaar later in Oxford. Het is zijn oom, de bisschop van Ely, die hem vraagt een nieuwe kapel te ontwerpen voor Pembroke College in Cambridge. Daarna volgen meer opdrachten. In 1666 legt een enorme brand een groot deel van het oude Londen in de as, waaronder de St.Paul’s Cathedral. Wren ontwerpt een nieuw Londen. Maar te utopisch van concept, wordt slechts een deel gerealiseerd. In elk geval wel een hernieuwde Paulus Kathedraal. In 1669 benoemt koning Charles II hem tot hoofdopzichter van de koninklijke bezittingen, waaronder alle paleizen. De werkdruk is zo hoog, dat hij in 1673 terugtreedt als hoogleraar in Oxford. In dat zelfde jaar wordt hij tot ridder geslagen. Op zijn erelijst staan zeker 50 kerken, ook ontwerpt hij het monument ter herinnering aan de Brand. Maar zijn grootste prestatie blijft toch de St.Paul’s, waar hij na zijn dood op 25 februari 1723 begraven werd. De laatste regels van een inscriptie bij zijn graf luiden: ‘ Lector, si monumentum requiris, circumspice’. (Lezer, als u zijn monument zoekt, kijk om u heen)