Toeval of niet, maar vandaag open ik de preek met het – wellicht zingend – citeren van het liedje ‘Vluchten kan niet meer’, gezongen door Jenny Arean en Frans Halsema. Vandaag is het al weer 29 jaar geleden dat Frans Halsema in Amsterdam aan keelkanker overleed. In Amsterdam werd hij ook geboren, op 13 september 1939. Hij werd dus slechts 44 jaar. Hij kwam uit een katholiek gezin, waarvan z’n vader de kost verdiende als reclametekenaar. Frans kende allerlei baantjes, want aan leren had hij een broertje dood. ‘s Avonds trad hij wel al op met liedjes in cafe’s en op bruiloften en partijen. Van 1958 tot 1960 moet hij in militaire dienst. Gelegerd in Doorn, kan hij in de avonduren naar de cabaretschool van Bob Bouber en hij volgt in Doorn een schrijversopleiding. Na z’n dienst kan hij aan de slag bij cabaret Lurelei, van Erik Herfst en Jasperine de Jong, na eerst nog een blauwe maandag verbonden te zijn geweest aan het Pauzecabaret. Hij is aanvankelijk pianist en componist, maar mag geleidelijk ook zelf op het podium zingend z’n talenten tonen. In 1964 kan hij na veel soebatten terecht bij het ABCcabaret van Wim Kan en Corry Vonk, maar drie jaar later kiest hij voor een freelancebestaan en ontmoet als zodanig zowel Gerard Cox als Adele Bloemendaal, aan wie hij beiden belooft met hen in zee te gaan. Dus wordt het een trio met het programma ‘Met blijdschap geven wij kennis’ (1968). Van 1971 tot 1973 speelt hij met Jenny Arean de musical van Annie M.G.Schmidt en Harry Bannink ‘ En nu naar bed‘. Met Arean begint hij ook een verhouding die tot scheiding leidt van z’n vrouw. Hij gaat in Dreumel wonen in het Land van Maas en Waal. Met Cox doet hij nog 1 programma – Wat je zegt ben je zelf -, maar daarna gaat hij solo. Hij vond het programma te plat. Een optreden op het Boekenbal van 1983 moet hij afzeggen vanwege stemproblemen, het begin van de keelkanker die hem zou vellen. Halsema ligt begraven op Zorgvlied. Na bijna 30 jaar blijven z’n liedjes een genot om naar te luisteren, zowel qua tekst als uitvoering. Hij had een prachtige, gevoelige stem. Naast Vluchten kan niet meer, is Amsterdam  Buitenveldert voor mij ook een blijvende topper.