Morgen is het twee maanden geleden dat ik geopereerd ben. Tien dagen geleden was ik voor controle bij dr. Meermans, de chirurg die de oude knie verving door een kunstknie. Hij was zeer tevreden over mijn vorderingen en gaf me carte blanche wat betreft autorijden en lopen zonder krukken. Ben inmiddels ook bij een zeer bekwame lokale fysiotherapeut onder behandeling, die me verzekerde dat ik echt bovengemiddeld revalideer. Zo ging ik een week tegemoet als geestelijk verzorger van een vakantieweek voor bejaarden in Doorn. Het was zwaar, maar ook bevorderlijk voor mijn herstel. Ik moest er meters maken: van kamer naar eetzaal, van eetzaal naar  recreatiezaal, naar kamers van gasten, naar buiten voor een frisse neus. Teruggekomen merk ik dat ik weer stappen heb gemaakt.  De spierpijn boven de knie is nagenoeg verdwenen, alleen rond de knie en er onder is het nog stijf en stram en spierpijnlijk, maar  dat vermindert ook langzaam. Traplopen is nog een hele klus, trap aflopen nog voetje voor voetje. Maar de lente lonkt en de tijd dat ik weer vrij en vrolijk ‘s Heren wegen, paden en paadjes kan bewandelen.