Drie maanden geleden werd ik geopereerd. De stand van zaken is nu dat ik vrijwel alles weer kan. Nog niet geheel vlekkeloos en pijnvrij, maar volgens mijn fysiotherapeut ken ik een zeer voorspoedige revalidatie. Aan de rechter buitenkant is het nog stijf en daar voel ik nog die al eens eerder omschreven ‘pijn van de hoop’. Lange tijd voelde ik het nieuwe gewricht rollen onder de knieschijf, die niet vervangen is en dus ook bijna 65 jaar oud is. Dat rollen voel ik nauwelijks meer, vanwege de toegenomen kracht van de spieren. dat bevordert het lopen, wat steeds soepeler gaat. Ook fietsen gaat steeds beter. Wel had ik vorige week een irritatie aan een peesaanhechting  aan de buitenkant links. Met een elektrisch massageapparaat heb ik dat euvel weten te bestrijden. Het zwaarst is het trap lopen en dalen. dat deed ik veelal nog conservatief, dat wil zeggen elke trede met steeds een been bijsluiten. Nu loop ik omhoog zoals normaal, waarvan ik de belasting nog wel voel, maar de knie wordt steeds krachtiger en gaat dat per dag beter. Dalen is nog het moeilijkst, omdat dan mijn volle (over)gewicht op die nieuwe knie komt en dat is wennen, maar vooral ook durven. Vanmorgen weer zwaardere oefeningen gedaan bij de fysio en het aanbod gekregen op elk gewenst moment gratis gebruik te maken van de faciliteiten in zijn oefenruimte. Morgen weer naar het zwembad om in een ondiep heerlijk warm bad mijn oefeningen te doen. Na de Pasen ga ik naar Parijs en dat betekent veel lopen en dus veel oefenen. Moedig en blijmoedig voorwaarts!