Op 14 december 1923 in Amsterdam wordt de schrijver, die voor mij tot mijn absolute lievelingsschrijvers behoort en is blijven behoren, geboren. Hij overlijdt op 8 april 2006 in het Oost-Vlaanderense Zulte. Van Wikipedia neem ik over:
Reve werd geboren om half zes in de namiddag, in de Amsterdamse Van Hallstraat nummer 25.[2] Zijn ouders waren Gerard J.M. van het Reve,[3] eenschrijver en journalist, onder andere schrijvend onder de naam Gerard Vanter, en Janetta Jacoba Doornbusch.[4] Beide ouders waren overtuigdecommunisten; vader Van het Reve bezocht in 1922 een van de congressen van de Comintern in Moskou.[5] De latere slavist, Rusland-kenner en Leidse hoogleraar Karel van het Reve was Gerards oudere broer. Enkele jaren vóór de geboorte van Karel was er al een vroeggestorven baby met dezelfde naam geboren.[6] Van het Reve groeide op in de wijk Betondorp in deWatergraafsmeer. Het gezin Van het Reve woonde er in de loop der tijd op drie verschillende adressen in de Ploegstraat (de toenmalige nummers 50 of 56, 57 en 85 boven).[7] Hij verhuisde later met zijn ouders naar de Jozef Israëlskade in de Diamantbuurt, waar hij De avonden zou schrijven en situeren. Na een onvoltooide opleiding aan het Vossius Gymnasium in de jaren 1936-1940 bezocht hij tot 1943 de Grafische School in Amsterdam, waar hij een opleiding tot typograaf volgde. In deze periode was hij in therapie bij de psychiater dr. C.J. Schuurman, omdat hij last had van psychische problemen, die zelfs tot een zelfmoordpoging hadden geleid. In die tijd was hij een wereldvreemde adolescent die in boekentaal sprak en in razernij kon uitbarsten tegen een leeftijdsgenoot die hem daarmee pestte. Tot 1947 had hij vervolgens verschillende baantjes, waaronder rechtbankverslaggever voor Het Parool, waar hij Simon Carmiggelt leerde kennen. Op 9 december1948 trouwde Reve met de dichteres Hanny Michaelis (1922-2007), een huwelijk dat tot 1959 zou duren. Tijdens zijn huwelijksjaren verbleef Reve van 1952 tot 1957 in Engeland. Hij woonde in Londen, volgde cursussen toneelschrijven en werkte enkele maanden als verpleger in het National Hospital for Nervous Diseases. In deze tijd besloot hij alleen nog in het Engels te schrijven. Een van de aanleidingen was de rel die in Nederland was ontstaan over het in 1951 in een tijdschrift gepubliceerde verhaal Melancholia dat in strijd werd bevonden met ‘de openbare orde en goede zeden’, omdat in het verhaal gerept werd van masturbatie. Terug in Nederland ging hij in Amsterdam samenwonen met Wim Schuhmacher die in zijn werk figureert als ‘Wimie’.
In 1964 verhuisde hij naar het Friese Greonterp waar hij samenwoonde met een nieuwe levenspartner, Willem Bruno van Albada (‘Teigetje’) en later tevens met ‘Woelrat’ (Henk van Manen), die met elkaar getrouwd zijn. Hij noemt zijn huis in Greonterp ‘Huize Het Gras‘. Na een korte (1971-1974) periode in Veenendaal en Weert te hebben gewoond, vestigde Reve zich in 1974 in het Franse dorp Le Poët-Laval waar hij vanaf 1975 samenwoonde met Joop Schafthuizen (‘Matroos Vos’). In later jaren verbleven Reve en Schafthuizen afwisselend in Frankrijk en in Nederland, in Schafthuizens woonplaats Schiedam. In 1993 gaven zij de woning in Nederland op en vestigden zich in het Vlaamse Machelen-aan-de-Leie, in de voormalige doktersvilla van de schoonzoon van de Vlaamse schrijver Stijn Streuvels.
Een bijzondere activiteit van de schrijver was in 1991 het integraal voorlezen – gedurende tien uur – voor de radio van zijn roman De avonden.
Sinds 1997 leed Reve aan de ziekte van Alzheimer. Na een hartoperatie in 1998 ging hij erg achteruit. Vanaf december 1999 schreef hij niet meer. Reve verbleef sinds mei 2004 in een verpleeghuis en overleed op zaterdag 8 april 2006 om 20.45 uur op 82-jarige leeftijd in verpleeghuis Sint-Vincentius in Zulte.
Broers en moeder Van het Reve rond 1929
[
Huize Het Gras -Greaonterp
Voor veel prachtige foto’s – ook van de begrafenis – verwijs ik graag naar de site van klaas koppe: www.klaaskoppe.nl.