Deze zondag – 20 januari – brachten mij drie momenten van schoonheid die een zekere extase, sensatie brachten, me in mijn ziel raakten, waar ik om met Nescio te spreken ‘beroerd’ van werd. Dat was vanmorgen bij het ontbijt toen ik al weer een paar vinken zag pikken naar door mij gestrooid zaad. Putters zijn met hun felle kleuren een lust der verrassing, steeds weer, maar vinken ontroeren melancholieker. Een vink horen zingen is immer een hoogtepunt. Aan het begin van de avond zag ik de nog maar 18 jarige Ajacied Viktor Fischer bij twee doelpunten tegen Feyenoord schitteren. Vanwege koorrepetitie kon ik niet naar de Arena. “k Had er graag bij geweest, maar ook nu was de schoonheid van met name het eerste doelpunt verpletterend. Het omspelen, de schijnbeweging, de snelheid van handelen en het straffe schot: kippenvel. Later op de avond maakte mijn soulmate in muziek en goede smaak per mail me attent op Felicien David, een Franse componist uit de 19e eeuw. Op de prachtige website van m’n kameraad – www.vivamusica.nl – kon je een deel van een strijkkwartet beluisteren. Betoverend mooi, van een aangrijpende lyriek. Strijkkwartetten behoren tot mijn lievelingsrepertoire. Deze ontdekking maakt het arsenaal weer rijker.