Elk moment zie, hoor en voel je de botsing van twee of meer werelden in het land, waarin het verleden van Dracula , dat een verzinsel is, gekoesterd wordt en het verleden van Dracula Ceausescu, geen verzinsel , maar bittere, keiharde realiteit, angstvallig verzwegen wordt. Dat is al een botsing op zich. Er is ook de botsing tussen de wereld van voor de stoomtrein en die van de snelle jongens in hun hypermoderne snelle bolides. Vooral buiten de steden moeten de snelle jongens ( en soms ook meisjes) voortdurend in de remmen voor boerenkarren, paard- en wagens, Romahuifkarren, mannen ( en soms ook vrouwen) die in de bermen een schaars aantal koeien hoeden . Bij tijd en wijlen duiken hele kudden – schapen, koeien, geiten – op. Er zijn ook maar enkele wegen, waar je enigszins opschieten kunt. Hier en daar wordt gewerkt aan wat een echte snelweg moet worden. Harder dan gemiddeld 80 kilometer per uur kun je vrijwel nooit. Op de regionale wegen vallen gaten met de grootte van tractorwielen niet te ontwijken. Als het even kanwillen de snelle jongens ( en soms meisjes) laten zien hoe stoer ze achter het stuur zijn. Je houdt je hart vaak vast, te meer daar ook vrachtwagenchauffeurs regelmatig denken de weg voor zich zelf alleen te hebben. Vanmorgen ging het voor onze ogen bijna faliekant mis, toen plotseling twee varkens de weg opliepen. Piepende remmen, schommelende bolides en wonder boven wonder zelfs geen varken die verkeersslachtoffer werd. Glanzende, grote BMW’s en aftandse, rammelende Dacia’s 1400 van voor de Wende, Fiat Ducato’s en roetwolken blazende , als schildpadden voortkruipende open laadbakken, zwalkende dronken fietsers, sjokkende oude vrouwen met hoofddoekjes en grote volle tassen zeulend, allemaal over die dan weer schitterend aangelegde wegen en dan weer vol kuilen gereden wegen. In de binnenlanden is er gelukkig nog weinig verkeer en kan je ook vanachter het stuur met volle teugen genieten van het altijd weer schitterende landschap. Dan weer liefelijk, verstild, dan weer weids en adembenemend groots. Langs kolkende beken of trage rivieren, door vredige dorpen of levendige stadjes.Overal ooievaars op grote nesten langs deswege. Velden vol klaprozen, bloeiend koolzaad, turkooise gekleurde toortsbloemen. Twee jaar geleden was ik voor het laatst in Roemenië . In die twee jaar heeft Nokia een enorme slag geslagen en wordt er volop gecommuniceerd dankzij voornamelijk Vodafone en Orange. Oecumenische gelijkschakelaars. Niet alleen jongelui met zo’n ding aan het oor. Maar ook vrouwen in traditionele boerendracht en hoofddoek in verre dorpen, oude mannen in kleine stadsparken, herders zelfs op de velden!