Herman Pieter de Boer hier met z’n eerste gouden plaat voor het Kinderen voor Kinderen-lied Op een onbewoond eiland.  In de overgangsnacht naar het nieuwe jaar is hij in Eindhoven gestorven. Vijfentachtig jaar oud. Persoonlijk heb ik hem nooit gekend. Ik wist wel dat hij liedjes schreef, maar van een aantal beroemde liedjes wist ik niet dat hij de tekstdichter was. Zoals Laat me, dat ijzersterke, op het lijf van Ramses Shaffy geschreven. Visite, ja van dat liedje wist ik wel dat hij het geschreven had.  Lenny Kuhr was van 1981 tot 1993 z’n levenspartner, daarvoor was ze met Jaap Stobbe, vergeten acteur en in Frankrijk woonachtige Haagse Ajax-fan. (Heb zeven jaar met Jaap in bestuur van de door ons zelf opgerichte Bobby Haarms Fanclub gezeten, met o.a. ook Rimko Haanstra)   Wat ik ook wist was dat Herman Pieter de Boer een geweldige eerste biografie over Rijk de Gooyer schreef: Krentenbollen, kogels en klatergoud (1968). Goeie titel: krentenbollen wijst op De Gooyers afkomst als gereformeerde bakkerszoon, de kogels op z’n rol in de oorlog en het klatergoud de roem van radio en tv. Mijn naam prijkt op de kaft van een tweede veel grotere biografie van de rasacteur en raskomiek. Daar kijk ik niet zonder pijn naar. Het zou een autobiografie zijn, die ik namens Rijk zou schrijven. Ik heb het ook geschreven, alles was klaar, goedgekeurd door Rijk zelf, tot hij z’n handen er plotseling van af trok en een ander het overnieuw moest doen, die van mijn werk voor een groot deel profiteerde. Het werd alleen geen autobiografie, maar een biografie. Zijn naam prijkt ook op het boek. Ik weet uit mijn hoofd niet wie. Moet ik naar de boekenkast en daar heb ik geen zin. Zo diep zit het nog. Enfin, destijds was De Boers boek een heerlijke bron, vol aanstekelijke anekdotes. Hij schreef ook Oh Waterlooplein voor Rijk en Johnny (1968). Kijk verder op Wikipedia en zie wat de man allemaal niet heeft nagelaten. Hij heeft wel 1000 liedjes geschreven, onvoorstelbaar.  Net als Rijk woonde Herman Pieter de Boer een tijdlang in Giethoorn.  Kijk ook op z’n website: www.hermanpieterdeboer.nl.