In één van de laatste afleveringen van Downton Abbey zegt butler Carson tegen de uit de gevangenis ontslagen mr. Bates: ‘stay in bed and read’!. Voor personeel op de grote landgoederen was het bed de enige plek om eens rustig zich te ontspannen met een boek. Eerder kwam je er niet aan toe. Het is al een heel ding dat de butler lezen ter sprake brengt. In de hele serie heb ik nog nooit een personeelslid zien lezen, maar iemand van de heersende , werkgevende familie ook niet. Voor een tv-serie is lezen ook niet echt opwindend en te saai om een plek te geven. De opmerking van Carson prikkelde me tot reflectie over lezen -in-bed. Ik lees zelf veel in bed. Het is mijn slaapmiddel bij uitstek. Het is elke avond weer afwachten hoe lang het duurt dat de ogen zo zwaar worden dat ik het licht uitknip, maar ik lees altijd. Momenteel ligt Stoner van John Williams op m’n nachtkastje. Het gebeurt ook nog wel eens dat ik midden in de nacht klaar wakker word en dan knip het licht aan en lees verder. Op de twee w.c.’s in huis liggen ook boeken en beneden in de woonkamer  ligt ook altijd een boek die nodigt tot verder lezen. dat is momenteel ’1913′. Ik lees dus vier boeken door elkaar heen. De twee boeken van slaap- en woonkamer gaan het snelst. Aan de ontbijttafel lees ik elke ochtend Trouw, maar ook daar staat in een standaard als reserve een boek. Welnu, genoeg geschreven, ik ga naar bed. Stoner wacht en wenkt.