Voor een spotprijs van 59 euro, inclusief ontbijt, logeerden we in een zeer fraai hotel, recht tegenover een van de ingangen naar de hof van de Mesquita. Uitstekende kamers, met heerlijk bed en goed geoutilleerde badkamer en een uitgebreid ontbijtbuffet. Auto in eigen parkeergarage. De ochtend gescheiden doorgebracht. Heb zelf door de stad gewandeld, een niet al te opwindend museum voor schone kunsten bezocht, een krant gekocht en met een koffie er bij gelezen op het plein dat een kleinere kopie is van het Plaza Mayor in Madrid. Om twaalf uur de motor gestart en richting vliegveld van Malaga gereden. Onderweg nog een stop voor een extra noodzakelijke koffie. Dichter bij de kust breekt het wolkendek open. We laten het vliegveld nog even liggen en rijden naar Torremolinos. Ooit was ik er een winter gastheer namens de OAD. Het is er stralend en warm voorjaarsweer. Op een terras aan het strand nog eens me tegoed gedaan aan boquerones en friet. Ik ben dol op die gefrituurde ansjovisjes. Heerlijk zo nog een paar uur in de zon en toen toch echt naar het vliegveld. Auto volgetankt en afgeleverd bij Herz, die na niet al te grondige inspectie, het huurpapier aftekende. Daar hadden we wel wat zenuwen over, omdat tijdens de vakantie een kras getrokken was over de hele zij kant. waarschijnlijk door een schoolkind, met een muntje. Er doen ook een aantal wilde verhalen de ronde, dat mensen dat doen in opdracht van het verhuurbedrijf om zo het eigen risicogeld te kunnen opstrijken. Ik blijf het een wildwestverhaal vinden, maar zo’n kras is wel vervelend. Maar zoals gezegd, het werd niet op gemerkt of niet als belangrijk gezien. We waren ruim op tijd op het vliegveld. Eindelijk inchecken, waarbij wij geheel achterin kwamen te zitten, waar de zitruimte op z’n smalst is. Een vrolijke kapitein van een bulkschip kwam voor ons zitten, een jongen uit Goes, met wie ik direct een goed contact had. Wellicht kan ik deze zomer als passagier gratis meevaren naar Noorwegen, Zweden. Het eerste half uur van de vlucht verliep zeer turbulent. We werden als in botsauto’s op de kermis heen en weer geschud. De stewardessen moesten hun  ronde met drank en spijzen staken. De gezagvoerder stelde ons gerust: na Madrid zou het rustig worden en zo geschiedde. De landing op Rotterdam verliep geruisloos. Een heerlijk vliegveld om van te vertrekken en op te landen. Nooit lang wachten op de bagage. Vriend W. en de 41 jarige zeekapitein heb ik afgezet bij metrostation Blijdorp, waar de zeekapitein de metro nam naar een vriend in Spijkenisse en waar vriend W. in de buurt woont. Er was geen neerslag, de wegen waren niet bevroren en dus kon ik vlot doorstomen naar Ossendrecht. Om half een in de nacht opende ik m’n voordeur, waar achter een berg post en vooral kranten wachten. Met een glas port en wat krentenbrood, dat nog goed bewaard was gebleven de aflevering Andere Tijden Sport over Ria Stalman gekeken en toen naar bed.