Wat heb ik genoten van Engelandvaarders en van Vliegers in het vuur. Het zijn deze boeken en die van Anne de Vries- Reis door de nacht bijv. – die bij mij al jong de belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog aangewakkerd hebben. Toen ik voor het eerst op de Amsterdamse begraafplaats Zorgvlied het graf ontdekte van deze held uit mijn jeugd, trok er een lichte huiver door me heen. Ik werd weer kind en als zodanig stond ik naar de steen te kijken. Gek is dat hij nooit bij z’n voornaam bekend was, gewoonlijk werd hij K.Norel genoemd. Op Wikipedia ontdek ik dat hij wel 130 boeken heeft geschreven, voornamelijk jeugdboeken over de Tweede Wereldoorlog. Engelandvaarders beleefde wel 42 drukken. Norel werd geboren op 9 november 1899 in Harlingen, ging na de dienstplicht de journalistiek in, als hoofdredacteur van o.a. De vrije Westfries en als redacteur bij het christelijk weekblad De Spiegel en kwam in 1935 met z’n eerste boek: Land in zicht, wat over de drooglegging van de Zuiderzee handelde. Na de Duitse bezetting was Norel één van de eersten die in het verzet ging. In juni 1940 wordt hij al gearresteerd en beland voor drie weken in het Huis van Bewaring in Amsterdam. Hij weigert lid van de Kulturkammer te worden en raakt betrokken bij verzetskrant Trouw. Tijdens een onderduiktijd schrijft hij Engelandvaarders. Na de oorlog blijft hij nog even voor Trouw werken, maar al gauw besluit hij zich volledig aan het schrijven te wijden. Norel was kerkelijk actief als ouderling en redacteur van een kerkblad en was actief betrokken bij de totstandkoming van het CDA. Op 4 mei 1971 komt hij om bij een auto-ongeluk.