Vandaag dus ook Rasmussen met de billen bloot. Letterlijk zal dat weinig bil geweest zijn. Nooit eerder zo’n mager scharminkel gezien. Gezien, zeker. want eens stond ik achter hem. In het sportmedisch centrum aan het Olympiaplein, waar de cardioloog van de Rabobankploeg praktijk hield. Het centrum is opgezet door Reinier van Danzig, voormalig topfysiotherapeut bij o.a. Ajax, Nederlands elftal, Nederlands hockey-elftal. Ik raakte met Reinier bevriend tijdens m’n periode in de ledenraad van Ajax, waarvan Reinier al wat langer lid was. Vriendschap betekent ook, dat je bij hem terecht kan als je wat fysiek malheur kent. Op een dag dat ik weer eens langs kwam voor m’n rechterschouder en me wilde melden bij de receptie stond daar dus Rasmussen. Zo fragiel, zo mager, zo vel over been. Alsof hij door een brievenbus kon.Het hoorde bij z’n filosofie, zo lazen we steeds. Elk onnodig grammetje moest er af, niet alleen van z’n fiets, ook van z’n Deense ‘schandknapenlijfje’. Ik was fan van hem en baalde toen hij met het geel om de schouders uit de Tour werd gezet. Jaren van twijfels en nu ook dat weggeschoven als een gordijn. rasmussen lette niet alleen minutieus op z’n gewicht, maar ook  op wat hij aan stimulantia extra kon gebruiken. Hij blijkt  uit alle potjes van de dopingwinkel gesnoept te hebben. Mijn teleurstelling is niet dat hij gesnoept heeft, maar dat hij na zoveel snoepen nog betrekkelijk weinig wist te winnen.