‘Wat vind jij nou van de nieuwe paus?’ Die vraag krijg ik nog wel eens te horen. Van vrienden, van niet-kerkelijken, van gemeenteleden. Als predikant/theoloog hoor je vakmatig daar wat over te kunnen zeggen, kennelijk. Enfin, laat ik hier wat overwegingen aan het digitale papier toevertrouwen. Van aanvang aan viel de man op door z’n verschijning en de naam die hij koos. Je moet wel stekeblind zijn om dat niet te zien. Je hoeft er ook geen ‘vakman’ voor te zijn. In de naam Franciscus zit een program opgesloten. Hij wil paus zijn voor de armen. Wat niet wil zeggen dat vorige pausen dat ook niet wilden. Maar het is nu kennelijk echt prioriteit. De paus legt ook in z’n pauselijke levensstijl  Franciscaanse accenten. Zijn eerste bezoek was ook veelzeggend: aandacht voor de asielzoeker. In Brazilië bezocht hij de armenwijken, de randen van de samenleving; hij sprak met mensen aan de onderkant en met ‘zondaars’ als drugsgebruikers, in het spoor van niet alleen Franciscus, maar ook van Christus, die het verwijt steeds kreeg ‘ met tollenaars en zondaars’ om te gaan, met hen te eten en dat is Bijbels gesproken de ultieme vorm van gemeenschap. Vandaar dat eucharistie of avondmaal zo belangrijk zijn. Wat Franciscus I laat zien is veelbelovend. Zijn oproep aan jongeren om in hun bisdommen stampij te maken is ook nieuw. Echter lijkt de nieuwe paus toch net zo conservatief als zijn voorgangers. Of is zijn acceptatie van homoseksualiteit (van priesters) als identiteit toch een stap voorwaarts? Homoseksualiteit als leefwijze blijft hij afwijzen. Maar misschien komt dat nog. In elk geval hoop ik dat jongelui juist op dat punt stampij gaan maken en ook wat oecumene betreft, zodat er weer echte toenadering komt en actief gewerkt kan worden aan eenheid en liefst ook eenwording. Zou wat wezen, want ik heb begrepen dat de nieuwe paus met lede ogen de groei van evangelische kerken in Brazilië ziet. Ik heb de indruk dat protestanten voor hem toch ook afvalligen zijn. Enfin, ik hoop van harte dat hij zich ontwikkelt als ooit Pater van Kilsdonk heeft gedaan. Die was per slot ook jezuïet, net als Huub Oosterhuis. Kortom: moedig voorwaarts!