Toen ik in de negentiger jaren voor Het Gebouw werkte was sport als onderwerp zowel een stief- als ondergeschoven kindje. Het was lage cultuur waar de hoge cultuur de neus voor op haalde. En reken maar dat de VPRO zich zelf tot de laatste categorie rekende. Toch kende Het Gebouw juist heel wat medewerkers die van sport hielden, zoals Ronald van de Boogaard, Jan Donkers, Tessel Blok, Michal Citroen, Ton van de Graaf en zeker ook Arie Kleiwegt. Onder het bewind van  Ronald van de Boogaard als eindredacteur mocht ik af en toe daardoor sportonderwerpen maken, zoals een studiointerview met Louis van Gaal en op gegeven moment zelfs een serie reportages over een aantal van de  belangrijkste voorjaarsklassiekers: Milan- San Remo, Ronde van Vlaanderen, Parijs- Roubaix en Amstel Gold Race. Met als afsluiting een lang interview met Frans Maassen. 

Bij de televisie was het dedain voor sport nog groter. Hoofd tv Roelof Kiers had er niets mee, vond sport buitengewoon ordinair. Tenminste zo is mij altijd verteld. In elk geval kwam er een kentering na zijn overlijden en Hans van Beers als algemeen directeur de tv-afdeling er ad interim bij deed. Op een dag moest ik bij hem komen. VPRO en Vara hadden besloten om een gezamenlijk afwijkend sportprogramma te gaan maken. En Hans vond dat ik de VPRO bij overleg en opzet daarover moest en mocht vertegenwoordigen. Prachtig, dat kwam goed uit. Want Hank Onrust en ik hadden niet lang daarvoor een opzet gemaakt van een sportprogramma, met als titel ‘Café du Sport.  Opgetogen ging ik naar de VARA, vertegenwoordigd door Rients Slippens. Twee enthousiaste mensen die de handen inéén sloegen, met als uitgangspunt de opzet van Hank en mij. Ik stelde voor om Tessel Blok, toen gekend en zeer kundig radioproducent, met een duizelingwekkend netwerk. En zo keerde ik terug naar Hans van Beers, die het als veelbelovend kwalificeerde. Maar die me wel zei, dat intussen een nieuwe directeur televisie gevonden was in de persoon van Hans Maarten van de Brink, die volgens Gerrit Komrij deze baan volledig te danken had aan Henk Hofland, die in huize Van de Brink, toen deze nog correspondent was in Spanje een aantal voorrechten genoot. Enfin, wat deed dat er toe. De buit was toch binnen en toen ik een afspraak kreeg met de kersverse directeur stak ik goed gemutst de ‘s Gravelandseweg over naar een der villa’s in het grint. Ik was op tijd, maar mij werd verzocht nog wat op de gang te ‘antichambreren’, zoals het nieuwe baasje uit de hoogte , met letterlijk wat opgetrokken neus, meedeelde. Geen goed voorteken! En dat bleek. Amper gezeten, werd mij met hautaine blik en dito ietwat deftige stem meegedeeld dat van een gezamenlijk sportprogramma met de VARA geen sprake van kon zijn; dat de VPRO zelf zo’n programma zou gaan maken, maar dan zeker niet met mij. In vijf minuten was ik weer op de gang, waar ik langer gewacht had om belet te krijgen.  Mooi natuurlijk dat de VPRO eindelijk ook aan sport ging doen. En wat Wilfred de Jong, eerst samen met Matthijs van Nieuwkerk op de buis bracht, was van hoge kwaliteit , maar verschilde niet veel van wat Rients, Hank en ik voor ogen hadden.   Dat was dit:

1. HET BIECHTHOKJE: (Oud-)sporters biechten in de setting van het bekende hokje hun ‘zonden’ op.  Hebben Dijkstra en Evenblij zulks niet gedaan?

2. ANDERS GEZIEN: de andere kant van topsporters. Bijv. toenmalig FC Groningenspeler Allach over zijn vrijwilligerswerk onder gehandicapten; Jean Paul van Gastel van Feyenoord over zijn WO.II-hobby.

3. OP BEDEVAART: met nabestaanden cq. fans naar graven van topsporters.

4. HET MATERIAAL: bijv. waaraan moeten een hockeystick, een biljartkeu etc etc voldoen.

5. ONBEKENDE SPORTEN: portretten van sporten als klootschieten, kaatsen, bridge; sporten die Studio Sport nauwelijks of nooit halen.

6. TOEN WAS GELUK OOK AL ONGEWOON:  met de sporters terug naar plekken van hun triomf.

7. WAAR DE VROUW NOG NIET TELT: aandacht voor vrouwenvoetbal.

8. UIT DE CORRESPONDENTIE VAN .. over opmerkelijke fanmail.

9. TERUG NAAR AF .  met (oud-)topsporters terug naar waar het allemaal begon.

10. HET LIJFLIED  Kunstenaars bezingen, schilderen, dichten over het lichaam van een sporter van hun keuze.

Volgens mij zijn een aantal elementen nog immer de moeite waard om voor de buis te brengen.