In 1420 werd hij in Henegouwen geboren en op 6 februari 1497 stierf hij in Tours: Johannes Ockeghem, meester van de polyfonie. Hij is voornamelijk in dienst geweest van het Franse hof. Hij schreef prachtige missen, motetten en chansons. Muziek in de eredienst is onontbeerlijk. In de tempel van Salomo klonken al bazuinen, harpen, citers en de ramshoorn en werden de psalmen van David gezongen. In muziek en zang wordt geloof niet zozeer geuit, maar wordt het naar je toegebracht en kun je het pas geloven. Geloven doe je met je handen in dienstbetoon en met je mond en hart in de liturgie. Luther bevestigde de waarde van muziek in de eredienst opnieuw. Gelukkig maar, want bijvoorbeeld Bach en Telemann zijn niet los te denken van die Lutherse visie en traditie. Calvijn leerde een veel soberder liturgie en was vooral pleitbezorger van de psalmen. Die werden dan ook in Geneve op rijm en muziek gezet. De psalmen behoren nog steeds tot het kernerfgoed van het calvinisme. Sweelinck is hiervan  een geniale vertegenwoordiger. Ockeghem kende in Josquin Des Prez een voortreffelijke leerling.