Zelfs Johan Derksen steekt nu de loftrompet. Derksen, bij wie het woord respect in de mond bestorven ligt, maar blijkbaar nooit in de spiegel kijkt en zelf mensen die hem niet zinnen schaamteloos beledigt, prijst nu het beleid van Martin van Geel, een van zijn vaste slachtoffers. Martin van Geel ligt bij meer mensen uit de voetballerij niet goed, zeker niet in Telegraafkring. Ze vinden hem een engerd. Waarom eigenlijk? Omdat hij er altijd pico bello uitziet, goed en weloverwogen formuleert – misschien wat formalistisch , maar dat kan in een vaak op hol geslagen voetbalwereldje geen kwaad – , keihard werkt, een goed netwerk heeft en nooit aan zelfpromotie of zelfs zelfverheerlijking doet, eveneens een veel gezien fenomeen?  Ik heb Van Geel bij Ajax leren kennen en we zijn bevriend geraakt.  Ook met zijn vrouw, die het bij Derksen altijd moet ontgelden. Ze is te nadrukkelijk aanwezig in zijn ogen. Terwijl het een vrouw is die echt van voetbal houdt, een goed klankbord is voor haar man, veel voor spelersvrouwen doet en dat nog al enthousiast, maar is dat verboden? Bij Ajax had Van Geel het moeilijk. Wie niet? Kijk, hoe het weer dondert bij mijn club. Ajax is een vulkaan, Ajax staat het meest in de picture, is de druk immens, willen velen vanuit een clubverleden en clubhart een rol spelen en is er altijd de schaduw en soms het helle licht van J.C. Met een zgn.Verlosser in huis heb je geen vijanden nodig. In Martins tijd bij Ajax speelde dat ook en Martin is niet het type van de vuist op tafel, wat bij Ajax soms of vaker nodig is. Bij Ajax broeit het altijd. Als de resultaten goed zijn, dan blijft het bij broei, zodra die uitblijven, slaat de broei om in een laaiend vuur. Martin was ongelukkig in het aanstellen van trainers. Henk Ten Cate leek een goeie keus, maar is een geheel ander type dan Martin. Meer een Jordanese branie, die tijdens de cruciale wedstrijd tegen Willem II op eens een weifelaar bleek en tactisch onzeker, waardoor Ajax op 1 doelpunt het kampioenschap mis liep. En er was nog wel meer aan de hand, maar daar mag ik niets over zeggen. Blind werd door meerderen gezien als ideale trainer voor Ajax, maar dat viel bar tegen. Ook met Blind was de verhouding niet goed. Maar lag dat aan Van Geel? Martin moest ook werken met en onder Maarten Fontein als algemeen directeur. Dat bleek een miskeus; de man gedroeg zich als Alice in Wonderland, onderhield meer contacten met Cruijff dan met Van Geel en met Piet Keizer, juist door Van Geel voor de scouting aangetrokken. Ik geloof niet dat door Keizer een bruikbare speler bij Ajax gekomen is. Van Geel haalde zelf juist wel bruikbare spelers als Stam, Davids, Huntelaar en Perez. De conclusies van de commissie Coronel van februari 2008 zetten Van Geel onder druk; Fontein moest verdwijnen, Van Geel werd in zijn rol gedegradeerd en stapte zelf op. Als hij dat niet gedaan had, was hij waarschijnlijk ook ontslagen. Van Geel had er voor Van Basten, onder druk van binnen de club, als trainer aangesteld. Zelf dacht hij toen al aan o.a. Ron Jans. Niet gek gezien, als je ziet hoe uitstekend deze het doet in Zwolle. Van Basten vond al snel zelf dat hij niet geschikt was als hoofdcoach. Van Geel begon als technisch directeur in 1995 bij Willem II, waar hij lang speler was. Hij zorgde voor een uitstekende organisatie en met Co Adriaanse werd de club zelfs tweede en speelde Champions League. Na zeven jaar vertrok hij naar AZ. Ook daar kende hij met Co Adriaanse successen, zoals de halve finale van de UEFA Cup. In 2005 ging hij over naar Ajax, een doodzonde voor Scheringa, die hem een stadionverbod oplegde. Als AZ bij Ajax speelde verbood Scheringa bestuursleden naar de wedstrijd te gaan. Enfin, we weten nu wat voor man hij was. Met Aalbers en recentelijk Munsterman hoort hij tot die mensen wier goed doen eigenlijk maar één doel kent: eigen roem en glorie. Na Ajax ging Van Geel naar Roda JC, waar hij – net als trouwens bij Ajax – ooit als speler onder contract stond. Ook bij die club bewees hij z’n organisatorische kwaliteiten. Hij wist de club van sportieve en financiële ondergang te redden, met altijd de hete adem van Nol Hendriks in z’n nek, de Verlosser van de geel-zwarten. In 2011 wordt Van Geel technisch directeur bij Feyenoord, die ook als speler had gediend. De Rotterdamse club balanceerde op de rand van de afgrond, ook sportief. Van Geel stelde Koeman aan en ziedaar de resultaten kwamen. Mede met Gudde en anderen is Feyenoord uit het dal gekropen. De jeugdopleiding werpt z’n vruchten af, de club kan nog tweede worden, maar vooral wat volgend seizoen betreft ziet het er in mijn ogen rooskleurig uit. Kuijt is al aangetrokken, Guidetti volgt nog wellicht, Wouters lijkt me een uitstekende keus als assistent-coach en wie weet wat er nog meer uit de hoge hoed komt. Van Geel heeft bij bijna al z’n clubs laten zien dat met hard werken, een goed netwerk met beperkte middelen resultaat te behalen valt. Dat zou wat mij betreft wel eens met een kampioenschap beloond mogen worden. Dat zal niet meevallen, want PSV is sterker geworden, Vitesse gaat meedoen, denk ik, en Ajax blijft Ajax, gerommel of niet. Ik ben en blijf Ajacied, maar Van Geel gun ik een titel onder zijn bewind.