Gisteravond met soulmate B. voor de laatste keer dit seizoen naar de Grote Kerk in Naarden voor een uitvoering van drie Bach-cantates o.l.v. Sigiswald Kujken. Ondanks dat ik ‘Vriend ban van de Ned. Bachvereniging’ en daarnaast behoorlijk voor de kaartjes betaald had zaten we beroerd: teveel terzijde. Zo was het eigenlijk ook wat de uitvoering betreft. Voortreffelijk ensemble, prima dirigent en het was ook verantwoord mooi, maar daar zat hem ook de kneep: verantwoord, maar het spetterde niet, het raakte niet echt, het bleef terzijde. Maar ik zou het over Jesse Klaver hebben. Vanmorgen aan het ontbijt BN/De Stem opengeslagen en ziedaar een groot interview met hem rond een immense foto. Helaas: papierverspilling dit interview. Er staat niets belangwekkends in. teneur: wij kunnen de toekomst aan, we kunnen groot worden (Groen Links heeft 4 zetels, maar staat in peilingen op 16). De Roosendaalse variant (Klaver komt uit Roosendaal) van ‘Yes, we can’.  Meer is het niet. Natuurlijk vallen de woorden ‘duurzaamheid’,’ gelijke kansen in onderwijs’ etc, maar zonder nadere invulling hoe dat te doen. Vragen daarnaar worden losjes weggeschoven. Op de vraag waarom de krachten op links niet bundelen en streven naar één partij, hetzelfde antwoord als we altijd van andere linkse partijen horen: niet nodig, als we maar samenwerken. En vervolgens ook zeggen dat samenwerking met andere partijen dan de PVV niet wordt uitgesloten. Niet beseffend dat je daarmee je triomfantelijke ‘yes, we can’ al bijvoorbaat danig afzwakt tot hooguit ‘we zullen zien hoever we komen’. ‘Leidt u niet aan grootheidswaanzin”?, vraagt de verslaggever. Nou dat wordt gerelativeerd zodra hij thuis komt en zijn jongste kind in de armen heeft, die hem dan onder spuugt. Mag ik bij dit antwoord even overgeven? Het probleem is volgens mij, dat Klaver die het inderdaad ver geschopt heeft, die lijn doortrekt en het zelf nu nog verder wil schoppen: ‘Groen Links c’est moi’!  Het gaat om hem en daar mee moet de partij ten dienste staan in plaats van omgekeerd. Het is gewoon ‘oude politiek’ en levert bij mij althans een reactie van ‘gaap, gaap’ op en ‘slaap kindje, slaap’!