Een man loopt op het trottoir. Een vrouw wordt onwel achter het stuur. De stuurloze auto schiet de stoep op en plet de man. Het gebeurde maandagmiddag in Epe en die man ken ik. Het is collega Henk Vreekamp. Hij liep bij het gemeentehuis precies op het fatale moment. Henk Vreekamp was een bijzondere predikant. Een ‘jongen’ van de Veluwe, een door en door kenner en liefhebber van het land, landschap en de mensen van deze bijzondere streek. Een geboren Hoevelaker, opgegroeid in en vertrouwd met het oer-calvinistisch erfgoed en aloude heidense mythen en mystieke ervaringen. Daarover schreef hij het boek ‘De tovenaar en de dominee.’ (2010) Met als ondertitel ‘De verschijning van God’. De dominee is geroepen om het mysterie van die verschijning te bewaken temidden van de mythische verhalen en mystieke ervaringen. Daarvoor schreef hij ‘Zwijgen bij volle maan. Veluwse verkenning van Edda, Evangelie en Tora.’(2003) En in 2013 het derde Veluwe-boek: ‘Als Freja zich laat zien.De code van het christendom.’ De drie boeken zijn meer dan een reflectie op de verhouding christendom en Noordwest-Europees heidendom. Het gaat daarin ook wat het jodendom daarin heeft te betekenen. Vreekamp was zich zeer bewust van de joodse wortels van het christendom en dat wij het christendom te lang hebben losgemaakt daarvan en pleitte dus voor een terugkeer daarnaar. Van 1984 tot 2002 was hij verbonden aan de Raad voor Kerk en Israël en hij was lid van de International Council for Christians and Jews. Daarvoor was hij predikant op de Veluwe: van 1971 tot 1976 in Oosterwolde en van 1976 tot 1984 in Epe. En nu was hij als consulent weer terug in Epe. Ik heb Vreekamp eenmaal horen preken. In de Oude Kerk te Amsterdam. Na lange jaren zonder kerkgang besloot ik de draad weer op te pakken en vond mijn weg naar de kerk midden in de rosse buurt. Sytze de Vries was er vertrokken, de plek was vacant en elke zondag beklom een ander de kansel. Onder hen raakten Ad van Nieuwpoort en Vreekamp mij het meest. Aan Epe bewaar ik herinneringen uit mijn jeugd. Met de knapenvereniging fietsten we elke zomer vanuit Huizen naar de Veluwe voor een kampweek. Eenmaal verbleven we ook in Epe, op een kampeerboerderij. Zaterdag vertrokken we en op zondag zaten we in de plaatselijke kerk. In Epe alleen op de ochtend, ‘s avonds trokken we naar Oene en zaten onder het gehoor van ds. J.Doornenbal, een bij leven al een legendarische predikant en al weer tientallen jaren geleden overleden. Nu dan Henk Vreekamp, op de meest gruwelijke wijze denkbaar.