Mijn soulmate in Bach en meer was over de vloer vandaag. We troffen elkaar op afspraak  in boekhandel Quist. Hij hielp me met de websiteombouw en Facebookverbetering, we luisterden naar Bach, Ruba en Zelenka, we aten, we keken naar Downton Abbey en daarna bracht ik hem naar huis. Op de terugweg viel ik in het marathoninterview van Chris Kijne met Judith Herzberg op Radio 1. Chris is een fijne interviewer, maar een vraag naar het bestaansrecht van Israel viel verkeerd. Terecht repliceerde Herzberg dat die vraag aangaande geen enkel ander land gesteld wordt. Israel is een gegeven, er hebben altijd joden gewoond en het verlangen naar een eigen tehuis is eeuwenoud. Herzberg heeft enorm veel kritiek op de Israelische politiek, richtte de Nederlandse tak van Peace Now op. Toch is het goed dat Kijne de vraag stelde, omdat veel mensen ernstige twijfel hebben terzake het bestaansrecht van Israel. Sterker nog; dat recht betwisten. Volgens mij tendeert deze ontkenning   – weliswaar onbedoeld –  naar  antisemitisme. Waar de joden geen eigen staat gegund wordt, blijven ze speelbal van de willekeur van anderen, met eventueel alle gevolgen van dien. Let wel de vraag van Kijne betekent niet dat hij anti-semiet is. Uit een eerdere versie van deze opinie zou dat wel geconcludeerd  kunnen worden, waarvoor mijn excuses. Nogmaals hij stelt de vraag, gezien wat er leeft, terecht. Het antwoord van Herzberg stemt ons allen tot nadenken.