Wat iedereen wel aanvoelde dat zou gaan gebeuren, is dan ook geschied. Ook Michael Boogerd heeft zich bekend tot dopingzondaar. En natuurlijk gaat er een beerput aan reacties open. De Hagenees krijgt heel wat over zich heen. Eigen schuld kun je zeggen. Maar zo voel ik het zelf niet. Wat ik bij Armstrong, Landis, Rasmussen, Nelissen en nog velen niet voel, voel ik nu: medelijden. Ik heb Boogerd een paar maal ontmoet en werd immer getroffen door z’n zachtheid, benaderbaarheid en op TV kon ik enorm genieten van zijn commentaar, niet overdreven zoals Ducrot, maar kundig, met de ingehouden passie van de vakman. In mei 2000 nam Bobby Haarms afscheid als assistent-trainer van Ajax. Ik wist dat Michael Boogerd Ajaxfan was en als lid van het afscheidscomitee lukte me het Michael over te halen om samen met Simon Tahamata Bobby na afloop van de wedstrijd ( thuis tegen MVV, 1-0, doelpunt Chivu) een fiets te overhandigen. Of Bobby er veel op gereden heeft, betwijfel ik, maar het feit dat Boogerd en z’n  voetbalzoon het geschenk overhandigde was voorlopig voldoende vreugde. Michael was een enorme liefhebber, maar wilde ook zo graag winnen. En ik kan me dan ook zo voorstellen dat  je dan – net als zovelen uit je ploeg en daarbuiten – naar middelen grijpt die je kunnen helpen. Zeker als artsen je daarin voorgaan en bijstaan. En als je dan ziet hoe weinig Boogerd dan nog gewonnen heeft, dan wekt dat juist mijn medelijden. En dan worden hem die overwinningen wellicht nog afgenomen ook. Maar ik vraag me in alle gemoede af, wie dan wel over palmares blijft beschikken. Nog even en dan kan Erik Dekker ook met z’n drie Tourritoverwinningen naar zijn prijzenkast gaan en de trofeeën in de kliko gooien. Wim van Est moet dan ook postuum z’n gele trui inleveren. Die heeft me zelf in een openhartig interview voor Langs de Lijn verteld van dopinggebruik. Naar die bekentenis kraaide toen geen haan. Wat ook tegen de borst stuit is dat minister Schippers Michael oproept om nog meer beerputten open te doen. Met andere woorden: hij moet gaan klikken. Is dat de nieuwe politiek? Is dat de moraal van de VVD? Wellicht de enige die men nog kent? Is de minister zelf ook geheel open en openhartig?   En spoort ze collega’s aan tot dit gedrag? Zodat journalisten geen beroep meer hoeven te doen op de W.O.B.? Laten we Michael met rust laten en de kans geven met een ontlast geweten weer zelf een plek te vinden en een weg om te gaan (of te rijden)