23 JULI 2019

Hoog-Elten (Duits: Hochelten)^[1] is een deel van het Duitse dorp Elten op de top van de Eltenberg in de Duitse grensgemeente Emmerik (Duits: Emmerich am Rhein).

Hoog-Elten en de Eltenberg zijn landschappelijk gezien een onderdeel van het hoofdzakelijk in Nederland gelegen bosgebied Montferland.

Rond 967 werd op de Eltenberg door graaf Wicham IV een vrouwenabdij gesticht, de Vitusabdij, een adellijk jufferen- of damesstift. Zijn dochter Liutgard van Elten werd de eerste abdis van het Sticht Elten. Onder meer grote delen van het Gooi waren vanaf 968 tot 1806 eigendom van de abdij. De Hollandse graaf Floris V kocht in 1285 van hen het recht als landsheer in het Gooi op te treden. In 1811 gaf Napoleon, die dit deel van het Rijnland bezette, het bevel tot opheffing van de abdij, die rond 1832 grotendeels werd gesloopt.

De huidige rooms-katholieke Sint-Vituskerk op de Elterberg dateert van 1677, raakte in 1945 door oorlogshandelingen zwaar beschadigd, maar werd nadien weer gerestaureerd. Achter het kerkje staat sinds 1989, op een panoramapunt, het kunstwerk de Steintor; wie door de kunstplaten heen kijkt, ziet in de verte de baroktuinen van de stad Kleve.

Op 23 april 1949 werd het gebied ter compensatie voor de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog aan Nederland toegewezen. Dit heeft geduurd tot het op 1 augustus 1963 aan Duitsland werd teruggegeven. In de eerste week na de annexatie door Nederland kwamen al 20 bussen met toeristen naar Hoog Elten. Met een hoogte van 82 meter biedt de heuvel een fraai uitzicht op de omgeving.

SINT MACHUTUSBEELD 12E EEUW