Tijdens de laatst gehouden bijeenkomst van mijn bijbelstudiegroep bij Vrijburg viel opeens de naam Wientjesvoort. Het stootte een deur aan herinneringen open die weer vers tevoorschijn kwamen.

Zo’n vijfentwintig jaar geleden bedacht Peter Flik, o.a.ook bedenker en opperbaas van Het Gebouw en van zoveel programma’s meer bij de VPRO,  Gruwelijke verhalen van Wientjesvoort. Gasten werden op deze oercamping in de buurt van Vorden uitgenodigd voor verblijf met in ruil duistere en mysterieuze verhalen, passend bij de herfst. Om dit ter plekke voor te bereiden nam ‘de P’ mij mee naar de oude boerderij waar het echtpaar huisde dat de camping bestierde. Nou ja, het was de vrouw des huizes die de scepter zwaaide, haar man zat in de gedaante van een oude Russische staretz, met ellenlange puntbaard in de keuken, waar vandaan hij op gezette tijden zich liet horen, meestal om zijn vrouw te corrigeren. De staretz was een telg uit een zeer oud adellijk geslacht dat ooit kasteel Wientjesvoort bewoonde.

De Duitse oorsprong van de vrouw des huizes verried zich in haar tongval. Zij zwaaide niet alleen de scepter, maar was ook vaardig met pan en pollepel. Ze bereidde ons een voortreffelijk maal met o.a. gebakken aardappels, zoals alleen Duitsers dat kunnen. Intussen moesten we onze conversatie voeren te midden van papagaaiengeluiden. Vooral een grote spierwitte ara liet zich gelden.

Maar de grootste verrassing kwam bij het toetje, een smakelijke zelfgebakken appeltaart. De klapdeur naar de keuken  werd plotseling opengestoten, niet door de staretz,  maar door een al grijs geworden reebok. ‘Ah dat is unsere  Titus, die schlafft ook mit uns’.

Het was in een klap duidelijk dat deze plek uitstekend geschikt was voor het verhalenprogramma. Goed gezien ook weer door ‘de P’.

ARGUS VOORJAAR 2024 N.A.V. DOOD VAN PETER FLIK