Op 30 augustus van het Coronajaar 2020 trok ik de denkbeeldige klompen aan en liep het 11 km lange klompenpad, dat begint en eindigt bij restaurant De Dennen, aan de Utrechtseweg 34 in Renswoude. Het blijkt dat een groot deel van dit pad samenvalt met een deel van het Grebbeliniepad. Direct het eerste stuk al dat uit komt bij wat genoemd wordt Het Werk aan de Daatselaar, een onderdeel van de Grebbelinie, waar de Groeperkade samenkomt met de Slaperdijk. De Grebbelinie is een dijk tussen Rhenen en de Zuiderzee, met doorlaatposten voor water, sluizen dus, waardoor gebied er omheen onder water gezet kon worden bij dreigend vijandig gevaar. En die werden weer bewaakt in een verdedigingswerk, zoals hier.
Werk aan de Daatselaar
Na een aantal kilometers verlaat ik de Grebbelinie en kom langs het Grand Canal te lopen, met halverwege een cirkelvormige vijver. Dit zgn. zichtkanaal is 700 meter lang en loopt uit op de provinciale weg en daarachter begint in het verlengde de oprijlaan van kasteel Renswoude. De 17e eeuwse eigenaresse van het kasteel liet dit kanaal graven voor haar man, die aan het vechten was. Op bezoek in Versailles werd hij verliefd op de parkaanleg aldaar, inclusief grand canal. Zijn vrouw hoorde daarvan en na een volgende militaire expeditie lag daar voor hem de verrassing van een eigen grand canal!
Renswoude ontstond rond 1400, bestaande uit een versterkt huis, de Borgwal en een paar boerderijen. In 1638 stichtte Hojan van Reede hier een dorp, inclusief Koepelkerk, pastorie en kasteel. Voorplein van het kasteel werd omsloten door een oranjerie en een koetshuis. Aan de achterkant ligt een grote vijver, met daarachter een stenen duiventoren, restant van de Franse tuinaanleg. In een heuveltje bevindt zich nog een oude ijskelder, nu overwinteringsplek voor vleermuizen. Vanuit het kasteelpark, na de duiventoren loop ik door de rand van de Renkumse bebouwing weer het weidegebied in. In een bocht een drietal stoelen die vermoeide wandelaars uitnodigen voor een rustpauze. Honderd meter verderop een monument dat herinnert aan een vliegtuig dat in WO.II neerstortte op een boerderij, met catastrofale gevolgen voor bemanning en bewoners.
Ik loop een tijdje door weidegebied over de Kerkstraat, de weg van de boeren naar de Renswouder Koepelkerk van architect Jacob van Campen. Dan volgt de Biesbosseweg en de Oude Holleweg om uiteindelijk uit te komen op de Groeperkade, ook onderdeel van het Grebbeliniepad, met Het Werk aan de Engelaar , ook zo’n voormalig sluis en verdedigingswerk. Verderop een eenvoudig wit kruis, een herinnering aan de executie van vijf gevangenen uit de gevangenis op ‘t Wolvenplein in Utrecht. Een vergelding voor de dodelijke overval van het Renswouder verzet op een Duitse militair, november 1944.
Even later ben ik bij de provinciale weg en bij restaurant De Dennen, waar ik me te goed doe aan kroketten op forse sneden bruin brood.
